Ze’ew Ben-Cewi, znany również jako Zeev Ben-Zvi, to postać, która w historii sztuki izraelskiej zajmuje istotne miejsce. Urodził się w 1904 roku w Rykach, a swoje życie zakończył 16 maja 1952 roku w Jerozolimie.
Był izraelskim rzeźbiarzem, który miał swoje korzenie w Polsce, co znacząco wpłynęło na jego twórczość oraz podejście do sztuki. Jego prace odzwierciedlają bogaty dorobek kulturowy oraz artystyczny związek z obydwoma krajami, przez co stał się symbolem osobistego i narodowego zaangażowania w sztukę rzeźbiarską.
Życiorys
Beniamin Kujawski, znany jako Ze’ew Ben-Cewi, urodził się w Rykach, które znajdowały się w Królestwie Polskim, będącym częścią Imperium Rosyjskiego. Pochodził z rodziny zasamilowanych Żydów; jego ojciec zajmował się handlem oraz był zegarmistrzem.
Gdy wybuchła I wojna światowa, jego rodzina postanowiła wyjechać do Jekaterynosławia, gdzie spędzili następne cztery lata. W 1920 roku wrócili do Polski, a Beniamin zadecydował o rozpoczęciu studiów w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uczył się od 1921 roku.
Jednak w 1923 roku przerwał naukę, by emigrować do Palestyny, wówczas pod rządami brytyjskimi. W latach 1923-1924 związał się z Akademią Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela, gdzie aktywnie uczestniczył w ruchu Ha-Poel ha-Mizrachi. Jego pasja do sztuki rozwijała się, gdy w latach 1926-1927 uczył rzeźby w tej instytucji.
W 1928 roku przeniósł się do Paryża, by studiować kubizm, co otworzyło mu nowe możliwości artystyczne. W 1932 i 1933 roku zorganizował dwie znaczące wystawy swoich prac w Tel Awiwie, zyskując uznanie w artystycznym środowisku. W 1937 roku ponownie wyjechał do Paryża, następnie podróżował również do Londynu i Glasgow, by ostatecznie w 1939 roku wrócić do Palestyny.
W latach 1947-1948 przebywał w obozach filtracyjnych na Cyprze, gdzie prowadził warsztaty malarskie i rzeźbiarskie dla nielegalnych emigrantów. Wśród jego uczniów był Jicchak Belfer, który z pewnością dziedziczył jego artystyczne pasje.
W 1949 roku Ben-Cewi znów podjął pracę wykładowcy w Besaleel, a w 1952 roku, na krótko przed swoją śmiercią, objął kierownictwo Akademii, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii sztuki.
Twórczość
Artysta ten w pełni oddaje charakter kubizmu, co przejawia się w jego unikalnym podejściu do rzeźby. Jego główną specjalnością były portrety głów, które wytwarzał z miedzi. Dzięki jego inspiracji, wielu jego uczniów osiągnęło później sławę jako rzeźbiarze w Izraelu.
Jednym z najbardziej znanych jego dzieł jest cenotaf „Pamięci dzieci diaspory”, zlokalizowany w Miszmar ha-Emek. Został on stworzony w 1945 roku jako hołd dla żydowskich dzieci, które straciły życie w trakcie II wojny światowej.
W 1953 roku, w uznaniu jego wkładów artystycznych, został pośmiertnie wyróżniony Nagrodą Dizengofa oraz Nagrodą Izraela, co potwierdza jego znaczenie w świecie sztuki.
Przypisy
- Notatka na temat genealogii rzeźbiarskiej Ze'eva Bena-Zvi, Magazyn Gideona Ofrata
- Laureaci Nagrody Izraela w 1953 r. Oficjalna strona Nagrody Izraela.
- Lista laureatów Nagrody Dizengoffa, Gmina Tel Awiw
- Zeev Ben-Zvi, Information Center of Israel Art
- Zeev Ben-Zvi, Artnet
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Hanna Szymanderska | Oskar Janusz Królikowski | Monika SosnowskaOceń: Ze’ew Ben-Cewi